Jan Pawel Ferdynand Lam (1838-1886) - polski powiesciopisarz, publicysta, pierwszy wybitny polski felietonista, satyryk, redaktor "Dziennika Polskiego", nauczyciel. Pochodzil z rodziny niemieckiej. Swiadomie wybral narodowosc polska. Wzial udzial w powstaniu styczniowym. Wskutek represji zostal skazany na rok wiezienia. W 1866 roku powrócil do Lwowa, gdzie spedzil reszte zycia. Byl satyrykiem i polemista. Wnikliwie komentowal biezace zycie polityczne i demaskowal liczne hipokryzje. Popularnosc przyniosly mu "Kroniki Lwowskie", czyli felietony pisane w ciagu 18 lat. Lam byl tez autorem kilku powiesci satyrycznych: "Pan komisarz wojenny" (1863), "Wielki swiat Capowic" (1869), "Koroniarz w Galicji" (1869), "Glowy do pozloty" (1873), "Idealisci" (1876) i "Dziwne kariery" (1880). Jego ostre, satyryczne pióro porównuje sie do pisarzy angielskich: Charlesa Dickensa i Wiliama Makepeace'a Thackeraya.
