Hicbir zaman daha mutlu olmadim, hicbir zaman en ufak tasa, tek bir ota kadar dogayi duyumsa-mam, yine de daha dolu ve daha icten olmadi. Nasil diyeyim, bilmiyorum, hayal gücüm öylesine zayif, her sey yüzüyor ve ruhumun önünde bocaliyor, bir tasarim yakalayamiyorum. Fakat elimde kil ya da balmumu olsaydi, bunlari pekala canlandirabilece-gimi saniyorum. Daha uzun dayandigindan, kil alip yaptigim sonunda pasta olsada yolumdan geri dönmeyecegim.