Adi bilinmeyen bir ülkede, dünya kuruldu kurulali görülmemis bir olay gerceklesir Ölüm, o güne kadar yerine getirdigi görevinden vazgecer ve hic kimse ölmez. Bir anda ülkeye dalga dalga yayilan sevinc cok gecmeden yerini hayalkirikligi ve kaosa birakir.
Insanlarin ölmemesi zamanin durdurdugu anlamina gelmemektedir, ezeli bir yasliliktir artik onlari bekleyen. Hükümetten kiliseye, saglik kurumlarindan ailelere, sirketlerden mafyaya kadar herkes ölümün ortadan kalkmasinin getirdigi sonuclarla mücadele etmek zorundadir. Ancak ölüm, beklenmedik bir kimlikle ve umulmadik duygularla insanlarin arasina ger döner.
Ölüm ve ölümsüzlük karsisinda insanin saskinligini, celiskili tepkilerini ve ahlaki cöküsünü, edebi, toplumsal ve felsefi anlamda derinlikli bir bicimde isleyen Jose Saramago, gecici olanla ebedi olani birbirinden ayiran kisa mesafenin meseli sayilacak Ölüm Bir Varmis Bir Yokmusu, basladigi gibi bitiriyor Ertesi gün hic kimse ölmedi.
