Yayimlandigi yil Time dergisi tarafindan Ingilizce yazilmis en iyi 100 roman listesine alinan Beni Asla Birakmada yikima götürecegini bile bile kendi kaderini kabullenenlere odaklaniyor.
Simdi sehir disinda araba sürerken, hala bana Hailshami hatirlatan seyler görüyorum. Sisli cayirlarin kenarindan gecerken ya da bir vadinin yamacindan asagi inerken, büyük bir ev görürsem veya tepede düzenli siralanmis kavak agaclari gözüme carparsa, kendime diyorum ki Belki budur, iste Buldum sonunda Burasi gercekten Hailsham Sonra bunun imkansiz oldugunu hatirliyorum ve arabayi sürmeye devam ediyorum, düsüncelerim baska yerlere kayiyor. Özellikle de, su kulübeler. Ülkenin her bir yaninda görüyorum onlari; kücük, beyaz, prefabrike binalar. Yan yana sirali pencereleri cok yüksekte, neredeyse sacaklarin altina sikistirilmis gibi. 1950 ve 60li yillarda bunlardan cok sayida insa etmisler sanirim, bizimkiler de o dönemde yapilmis olmali. Ne zaman bu binalardan birinin yanindan gecsem, gözden kaybolana kadar mutlaka bakiyorum ona, bu gidisle bir gün kaza yapacagim herhalde, ama bakmaya devam ediyorum. Cok olmadi, gecenlerde Worcestershireda uzun ve bos bir yolda gidiyordum, bir kriket sahasinin yaninda, ayni bizim Hailshamdakine benzer bir bina görür görmez, arabayi döndürüp ikinci kez bakmaya gittim.
