Bu sözlerin altinda, yasadigimiz zaman dilimine buluslariyla damga vurmus bir biliminsaninin kibirli disavurumunu aramak manasiz olurdu. Sayfalari cevirmeye basladiginiz an göreceksiniz ki o aslinda kendini nasil ve neden diye sormaktan asla bikmamis bir cocuk olarak tanimliyor.
Yetiskinlik caginin tamamini baska insanlarin yardimina muhtac gecirmis olmasina ragmen umudunu, yasama arzusunu ve hatta adi yikimla yan yana yazili olan insanogluna dair inancini koruyor. Fakat Schrödingerin kedisinden bahsedildigini duyunca eli tabancasina gitmiyor da degil... UFO gördügünü rapor edenleri hafife aliyor olabilir ancak uzaydaki akilli yasam formlarinin er ya da gec gezegenimizi ziyaret edecegine inandigini söyleyip sunlari ekliyor Uzaylilarin bizi ziyareti, az cok Kolombun Amerikaya ayak basmasina benzeyecektir ki bu durum Kizilderililer acisindan pek de iyi sonuclanmamisti.
Hawkingin de ögütledigi gibi, bu kitap ayaklari yerine gökyüzüne bakmayi secenler icin
