Klasik felsefenin Hellenistik döneminin genelde Aristotelesin MÖ 322deki ölümüyle
basladigi ve Ptolemaios hanedaninin son Misir kralicesi Kleopatranin MÖ 30daki
ölümüyle sona erdigi söylenir. Hellenistik cagda daha gelismis bir felsefi okul fikri
ortaya cikar. Platonun Akademeiasi ve Aristotelesin Lykeionu bazi acilardan birer
felsefe okulu sayilabilirse de, Hellenistik cagda dogal dünya, mantik, epistemoloji ve
etik alaninda az veya cok ayrintili yorumlar sunan, birbirleriyle rekabet halinde cesitli
ögretiler gelistirilir. Bu düsünce okullari kurumsal acidan az veya cok kati bir bicim
edinir, baslarinda ortak bir kararla secilen bir lider veya skholarkhs bulunur ve bu
liderin ölümünden sonra onu izleyecek halefi de oldukca resmi bir prosedürle
belirlenir. Bu dönemin baslica iki okulu Stoacilarin ve Epikouroscularin okullaridir.
Ancak Kynikler ile Kyreneliler gibi daha kücük okullarin da var oldugu ve Platonun
Akademeiasi ile Peripatetiklerin de varliklarini sürdürdükleri unutulmamalidir.
