Haydi bakalim kac yaptirabileceksin dedi. Cok uzakta bir tir gidiyordu. Gaza yüklendikce hiz
göstergesi yükselmeye basladi. Heyecanim gittikce artiyordu 240, 250, 260... Hizlandikca yol
ip gibi inceliyordu. Tira yaklasiyordum ki kenarda koyunlarini otlatan bir cocuk, tira dogru
kosmaya basladi. Buradaki cocuklar yoldan gecen tirlardan sigara isterlerdi. Yola cikarsa
yandik diye düsündüm. Bu mesafede durmam mümkün degildi. Frene bassam ya sarampole
savrulur ya da tira carpabilirdik. Pic Ünal da Durmaya kalkma diye bagirdi. Cocuk bizi
görmüyordu. Farlari yakmamak nelere mal olacak Cocuk hizla tira dogru kosuyordu.
Insallah yola cikmaz. derken gaza da sonuna kadar yüklenmistim. Pic Ünaldan ses, soluk
cikmiyor; kaderini bana birakmis görünüyordu. Kadranda 290ni gördüm. Günesin yarisi tam
yolun bitiminde batmis, isinlari bulutlarin arasinda ok gibi uzaniyordu. Cocuk yola ulasmadan
tiri gecmeyi aklima koymustum. Günesin kizilligi önümü net görmemi engelliyordu. Tira
yaklastikca kizillik büyüyordu. Son sürat günese gidiyordum. Bu hizla cocuk yola cikarsa,
birlikte günesin alevine gömülecegimiz hissine kapildim. Hep beraber ölecek miydik
Ali Kazim Görücü
