Edebiyatci ve dilbilimci Umberto Econun Esperantisler Istvn Ertl
ve Francois Lo Jacomoyla yaptigi Esperanto ve Cokdilli Bir
Gelecek adli söylesi, hizla degisen ve kültürel olarak cesitlilik
gösteren bir dünyada, yapay bir dil olarak Esperantonun
dogusunu, yapisini, bir dil olarak diger diller arasindaki konumunu
ele alirken gelecekteki evrensel iletisim konusuna odaklaniyor. Bir
evrensel dilin varligina olan ihtiyac, ceviri sorunlari, ikidillilik ve
anadilin islevi, uluslararasi dilbilim siyaseti, dilin dünya vizyonu
yaratmadaki rolü gibi konular dilbilimciler tarafindan tartisiliyor.
Uluslararasi Yardimci Diller ise yapay dil konusuna daha ayrintili
bir bakis acisi sunuyor. Bu bölümde Eco, Esperantoyu
derinlemesine bir analize tab tutuyor ve uluslararasi bir yardimci
dil olarak diger diller arasindaki konumunu sorguluyor.
