Montaigne

Stefan Zweigin deyimiyle daha insancil bir dünya umudunun yitip gittigi bir dönemde, Michel de Montaigne ortaya cikarak, engin yüregini Denemeleryle insanligin hizmetine sunuyordu.

Zweig, o sihirli kalemini bu kez özgürlügün, gercek ve saf özgürlügün pesine düsen Montaigne icin kullaniyor. Bugünkü Avrupa düsüncesinin temelini olusturan Denemelerin yazarinin nasil bir ortamda büyüdügünü, düsüncelerinin nasil sekillendigini, eserlerini yazarken ne gibi sartlarin hüküm sürdügünü anlatiyor.

Dahasi Zweig, Montaignei sadece bir yazar olarak degil düsünen, dertlenen, sorunlar karsisinda ic kalesine cekilen düsünceli bir insan olarak da anlatmaktadir.

Montaigne, Zweigin ustalara saygi cizgisinin son ve önemli duraklarindan biridir.