Harika bir geceydi. Evet sevgili okurum, belki de yalnizca gençlik yillarimizda görebilecegimiz harika bir geceydi. Yildizlar öylesine isil isildi gökyüzünde, öylesine aydinlikti ki gökyüzü, basini kaldirip yukariya bakinca insan elinde olmadan söyle soruyordu kendine: "Böyle bir gökyüzünün altinda öfkeli, huysuz insanlar olabilir mi?" Bu da gençlik yillarina özgü bir sorudur sevgili okurum, hem de çok. . . Tanri daha sik göndersin gönlünüze böyle geceleri! . . Huysuz, öfkeli insanlardan söz ederken o gün boyunca yaptigim soylu davranislari animsamadan edemiyordum. Sabahtan beri tuhaf bir sikinti vardi içimde. Birden yapayalniz oldugumu, herkesin benden uzaklastigini, beni terk ettigini düsünmeye baslamistim. Kuskusuz, burada herkes söyle sorabilir bana: "Kimlerdir bu herkes dedigin?" Çünkü sekiz yildir Petersburg'dayim ve bu kentte simdiye kadar hiç tanidigim olmadi.
