Karanlik Zamanlarda Insanlar

Bir dizi felsefeci ve edebiyatcinin entelektüel portresinden olusan bu kitap, Hannah Arendtin külliyatinda kendine özgü, farkli bir parcadir. Arendt ele alinan yazarlarin düsünsel portrelerini cizerken, sanki onlarin problemlerini ve arayislarini kendileriyle tartisiyor. Bu arada kendi sorularinin da pesindedir; Kamusalin, Siyasinin, Insaninin, Iyi ve Dogrunun anlamini, bu entelektüellerin düsünsel deneyimlerinin tartisina vurur. Kitabin, Arendtin en edebi anlatimli eseri oldugu da söylenebilir. Arendtin andigi ve üzerine düsündügü yazarlar, büyük siyasi felaketlerle, agir ahlaki sarsintilarla, trajik sorularla yüzlesmis sahsiyetlerdir. Karanlik Zamanlarda Insanlar adi buradan geliyor; bütün yazilari kat eden mesele, karanlik zamanlarda insan olma ve insan kalma sinavidir. Karanlik Zamanlarda Insanlarda, Arendtin Walter Benjamin, Bertolt Brecht, Hermann Broch, Isak Dinesen Karen Blixen, Waldemar Gurian, Randall Jarrell, Karl Jaspers, Gotthold Ephraim Lessing, Rosa Luxemburg ve Angelo Giuseppe Roncalli hakkinda denemeleri yer aliyor. Karanlik Zamanlara tanik olmak, tekrar edelim, o zamanin icinde olmak, orada yasamaktir. Bu yasamanin özel alanin ilgilerine kendi odasina kapanmadigi bir tarzin aciga vuruldugu yasamlari okuyacagimiz bu kitap, tanikligin o zamani konusmak da oldugunu anlatiyor. Olan biteni görmek ve konusmanin her bir tarzinin bizi digerlerine bagladigi ve dünyaya ait olmakligimizi aciga vurdugunu, bunun da politik eylemin kendisi oldugunu okudugumuz bu yasamöyküleri, dünyaya karsi sorumlulugumuzun dünyayi görme kapasitemizde yattigini da gösteriyor. Nilgün Toker